Wjechaliśmy przypadkowo.
Ale właściwie.
W renesansowe miasto, które jak mniemam z planu, było twierdzą.
W naturze to widać. Zdjęcia dwóch stron murów.
I dobrze wylądowaliśmy. Na podwieczorek.
A do hotelu na kolację. Na Dyzia kolację, jak widać.
Luca pokazał nam średniowieczne sztandary swojej hiszpańskiej rodziny. Mogliśmy porozmawiać w miarę swobodnie, chociaż tutaj Włosi nie mają problemu z moim narzeczem.
