Krótki trip.
Ale dobry.
Kupujemy bilety na prom do Torri de Benaco.
Wpuszczamy motocyklistów.
Dyzio ma, jak chciał.
ON jest bardzo dobrym pilotem.
Wjeżdżamy, parkujemy i zwiedzamy te nautyczne okoliczności.
Za nami kilwater.
Bliżej, szklanka rufowa.
Dyzio... proszę...
Nie! Tego już dziś nie robimy.
Wiem, że kolor pasuje do sweterka!
Dobry Pilot ze złym gustem; czasami.
Daje się przekonać.
Inteligenty.
Ale na górny pokład musi iść.
A tam wieje.
I można wypaść za burtę.
Ale ON ma to gdzieś.
Ten pan w stroju motocyklowym gratulował nam naszego przedsięwzięcia.
Ten pan w trzecim planie, który ogląda MR2, również. Kapitan tego statku też.
Tutaj Mille Migla jest rozpoznawane. Cieszę się z częstych objawów sympatii.
Dyzio czeka na zjazd z promu w Torri de Benaco.
Żegnamy prom...
i Torri de Benaco.
